Rozdział 37

Kilka dni później :

Obudziłam się z krzykiem. Miałam okropny sen. Śniło mi się że próbowałam uratować Liama przed śmiercią ale puścił moją rękę i spadł do przepaści. Oczy miałam zełzawione,spocona koszulka przyklejała mi się do ciała. Oddech był nierówny a serce waliło jak oszalałe.

-To był tylko zły sen – powiedziałam do siebie. Wzięłam telefon do ręki i spojrzałam na godzinę. Zegarek wybił godzinę 03:29. Odłożyłam telefon a obok mnie ujrzałam Loki’ego, który patrzył na mnie. Pogłaskałam go. Po chwili usłyszałam dźwięk mojego telefonu ze zdziwieniem podniosłam I’phona. Dzwonił Liam.

-Halo? – zapytałam.

-Cześć Nathalie

-Coś się stało, że dzwonisz do mnie po 3? – zapytałam.

-Chciałem się upewnić że wszystko jest z tobą okej

-A, co niby miało być nie tak? – zapytałam zdziwiona.

-Miałem okropny sen

-Co ci się śniło?

-Że umierałaś na moich oczach, ale nie umiałem ci pomóc – rzekł.

-Ja miałam podobny sen – oznajmiłam zdziwiona.

-Jak to?

-Tak,trzymałam cię za rękę ale później ją puściłeś i spadłeś do przepaści.

-Dziwne

-Tak

-Okej jestem już pewny, że nic ci nie jest idź już spać zobaczymy się za kilka godzin.

-Dobra

-Dobranoc księżniczko

-Dobranoc – rozłączyłam się i zdziwiona, że mieliśmy z Liam’em podobne sny zasnęłam.

Obudziłam się po 11. Przeciągnęłam się i wstałam. Poszłam do łazienki wzięłam prysznic,przebrałam się w świeże ubrania, pomalowałam się, uczesałam i byłam gotowa. Posprzątałam w pokoju i ogarnięta poszłam razem z Loki’m na dół. Dziś mamy Sylwester, więc trzeba wszystko ogarnąć.

-Hej – powiedziałam do brata,który siedział w kuchni i jadł śniadanie.

-Cześć – uśmiechnął się. Zrobiłam sobie płatki na mleku mojemu pieskowi nasypałam karmy. Usiadłam obok Harrego i zajadałam sobie śniadanie.

-Trzeba wszystko ogarnąć na dziś – oznajmiłam.

-Czeka nas mnóstwo sprzątania – westchnął.

-Bardzo dużo

-Może wynajmijmy ekipę sprzątającą? – zapytał z nadzieją.

-O nie mój kochany braciszku musimy być samodzielni – uśmiechnęłam się.

-Wiesz ile nam to zajmie?

-Wiem,ale we dwójkę szybko nam pójdzie

-To musimy już zacząć żeby zdążyć

-Wiem i już nas dzielę obowiązkami – wstałam i włożyłam talerzyk do zmywarki.

-To ja mogę pojechać po zakupy

-Dobra tylko kupuj rozsądnie nie tylko sam alkohol – powiedziałam.

-Okej to ja lecę – poszedł do wieszaków skąd wziął kurtkę założył ją i buty. Wziął kluczyki do samochodu,portfel i wyszedł. Ja skierowałam się do salonu włączyłam telewizor i przełączyłam na kanał muzyczny. Przyniosłam wszystkie potrzebne rzeczy do sprzątania i zabrałam się za porządek. Sprzątałam tak już godzinę, kiedy wszedł Harry.

-Nathalie pomożesz mi? – zapytał.

-Już idę – odłożyłam mop na bok i pobiegłam do brata. –Nie za bardzo poszalałeś? – zapytałam widząc go stojącego przy drzwiach z mnóstwem reklamówek.

-Nie – uśmiechnął się.

-Jesteś nie możliwy – zaśmiałam się i razem wszystko przenieśliśmy do kuchni. Potem zajęliśmy się dalszym sprzątaniem. Cały porządek trwał ponad cztery godziny. Padliśmy na kanapę ze zmęczenia.

-Jestem wykończony – westchnął Harry.

-Ja też

-Ey, o której my się umówiliśmy na imprezę z resztą? – zapytał.

-Na 18 – odpowiedziałam – A która jest godzina?

-Siedemnasta

-Że, co?! – zerwałam się na równe nogi.

-No tak

-To trzeba się już szykować

-No to się zbieramy – poszliśmy na górę i skierowaliśmy się do swoich pokoi. Od razu powędrowałam do łazienki wziąć prysznic. Nie zajęło mi to dużo czasu. Owinęłam się ręcznikiem i wyszłam z łazienki by naszykować sobie jakiś strój. Po przeszukaniu całej szafy wyjęłam idealną sukienkę. Zawróciłam do łazienki by się przebrać. Założyłam sukienkę, pomalowałam się i uczesałam. Założyłam czarne lity, jakąś biżuterię i byłam gotowa. Zeszłam na dół by rozłożyć wszystkie smakołyki i picie. Zaraz zszedł Harry. Był ubrany w koszulę i czarne rurki.

-Pomogę ci – rzekł.

-Dzięki – uśmiechnęłam się. Po 5 minutach wszystko było gotowe. Harry włączył muzykę wystarczyło poczekać na naszych gości. Nie minęło nawet 10 minut a już usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. Harry poszedł do drzwi i otworzył je. Usłyszałam głos chłopaków i Lucy. Kiedy weszli do salonu przywitaliśmy się.

-Nathalie sprawa jest, bo nie zdążyłam się przebrać… - zaczęła.

-Chodź – wzięłam ją za rękę i poszliśmy do mojego pokoju. Lucy weszła z torbą do łazienki a ja przeglądałam sobie Facebooka. Po 10 minutach brunetka wyszła. Miała na sobie śliczną sukienkę bez pleców.

-Wow – powiedziałam.

-Co? – zapytała.

-Ślicznie wyglądasz – odpowiedziałam.

-Dziękuje ty też – zaśmiałyśmy się i zeszłyśmy na dół. Akurat wszyscy usłyszeliśmy dzwonek do drzwi.

-Ja otworze – rzekłam i skierowałam się do drzwi. Otworzyłam je i ujrzałam uśmiechającą Sydney.

-Hej – powiedziała.

-Cześć Sydney – przytuliłyśmy się.

-Nie będziesz miała nic, przeciwko że wzięłam ze sobą jeszcze trzy osoby – powiedziała.

-Kogo? – zapytałam a po chwili ujrzałam trzy osoby zamarłam. –No nie wierzę – uśmiechnęłam się.

-Cześć – powiedzieli. Sydney przyprowadziła Noaha,Jamie’sa i Graham’a swoich braci. Dobrze pamiętam jak spędzaliśmy razem czas. Bardzo się zmienili odkąd ich widziałam.

-O boże jak się cieszę,że was widzę – powiedziałam i przytuliłam chłopaków.

-My też – uśmiechnęli się.

-Wejdźcie – wpuściłam całą czwórkę do środka. –Lucy chodź zobacz, kto przyszedł – powiedziałam.

-Kto? – zapytała i zaraz przyszła. Stanęła jak wryta, kiedy zobaczyła. –O boże

-Cześć Lucy

-Cześć – powiedziała i przytuliła całą rodzinkę. -Nawet nie wiecie jak się cieszę,że was widzę – dopowiedziała.

-My też – rzekł Noah.

-Wejdźcie poznacie resztę – poszliśmy do salonu. Chłopaki spojrzeli na naszych gości. Harry kiedy spojrzał na Sydney oniemiał od razu zauważyłam,że mojemu braciszkowi spodobała się moja przyjaciółka. Uśmiechnęłam się delikatnie.

-Chłopaki to jest Noah,Jamie's,Graham i Sydney – oznajmiłam przedstawiając rodzeństwo. -A to jest Liam,Zayn,Harry,Louis i Niall

-Miło nam – powiedział Jamie's.

-Nam również – odpowiedział Liam i każdy z każdym uścisnęli sobie ręce.

-To co zaczynamy imprezkę – powiedział Louis.

-Tak – uśmiechnęłam się.

Kilka godzin później :

Za 5 minut będzie północ a co za tym idzie zaczniemy rok 2015. Sytuacja wygląda następująco : Wszyscy są już podpici,ale czuję, że to dopiero początek. Bawimy się świetnie. Śmiejemy się,rozmawiamy,tańczymy. Powoli zaczynamy się szykować na pokaz fajerwerk. Ubrałam płaszcz i razem z Liam'em czekaliśmy na resztę,która jakimś cudem dotoczyła się do drzwi.

-Coś czuję,że to będzie długo noc – rzekł Liam obejmując mnie w pasie.

-Ojj tak – westchnęłam. Kiedy wszyscy byli gotowi wyszliśmy na dwór. Czekaliśmy chwilę i zaraz zobaczyliśmy kolorowe fajerwerki na niebie. Payne przytulił mnie od tyłu. Wtuliłam się w jego klatkę piersiową i podziwialiśmy. Staliśmy na dworze 10 minut po czym wróciliśmy do środka. Liam otworzył szampana i polał każdemu to kieliszek.

-Za nowy rok – rzekł Zayn.

-Za nowy rok – odpowiedzieliśmy i wypiliśmy szampana. Po czym impreza toczyła się dalej.

Cztery godziny później :

-Harry chodź idziemy – powiedziałam ciągnął go po schodach.

-Gdzie idziemy? - zapytał kompletnie pijany zresztą wszyscy byli w takim samym stanie.

-Spać – odpowiedziałam.

-Ale nie chce – jęknął.

-Ledwo trzymasz się na nogach idziemy – w końcu jakoś daliśmy radę zaprowadziłam go do jego pokoju i położyłam na łóżku. Zdjęłam buty i przykryłam kocem. Obok niego spał już Niall. Wyszłam z pokoju. Harry był ostatni. Sydney i Lucy spały w mojej sypialni a reszta w pokojach gościnnych niestety dla mnie i Liama zabrakło pokoju więc musieliśmy zasnąć w salonie. Dzięki Bogu kanapa się rozkładała więc jakoś się pomieścimy.

-Wszyscy – westchnęłam i rzuciłam się na przygotowaną kanapę.

-Możemy iść spokojnie spać.

-Bardzo chętnie, nie mam siły nawet się przebierać – powiedziałam ledwo przytomna i zasnęłam.

Usłyszałam jak ktoś mnie budzi i śmieje się. Otworzyłam oczy i zobaczyłam Lucy.

-Lucy? Co się dzieje czemu nie śpisz? - zapytałam.

-Sydney uciekła z Harrym – powiedziała śmiejąc się.

-Co? - zapytałam.

-Nie ma ich poszli sobie

-Jak to poszli? - zapytał Liam.

-Uciekli

Poszłam sprawdzić pokój Harrego. Na prawdę go tam nie było Sydney też zniknęła. Zaczęłam się niepokoić oni są pijani i nie wiadomo gdzie poszli. Zbiegłam na dół.

-I co? - zapytał Liam.

-Nie ma ich, boże gdzie oni są – usiadłam obok Liama i zaczęłam się zastanawiać.

-Uspokój się, trzeba ich poszukać

-Nie mamy wyjścia

-To zrobimy tak ty zostaniesz tutaj a ja pójdę ich poszukać

-Nie ma mowy – zaprzeczyłam.

-Nathalie proszę ty tu zostaniesz a ja ich poszukam jak coś to będę do ciebie dzwonił.

-No dobra,ale uważaj na siebie

-Obiecuję – Payne ubrał się i wyszedł. Odprowadziłam Lucy do pokoju i położyłam spać. Zeszłam na dół i czekałam na mojego chłopaka,brata i przyjaciółkę. Po 30 minutach odchodziłam od zmysłów. Już miałam sięgnąć po telefon kiedy usłyszałam dźwięk otwieranych drzwi. Podbiegłam w tamtą stronę i zobaczyłam moje zguby.

-Boże gdzie wy byliście? - zapytałam.

-Siedzieli w ogrodzie – rzekł Liam.

-Harry wiesz jak się martwiłam? - zwróciłam się do niego.

-Przepraszam już nie będę – powiedział.

-No ja myślę – zaprowadziliśmy nasze zguby do pokoi i mogliśmy w końcu normalnie zasnąć. 

-------------------------------------------

Rozdział 37