Rozdział 29

Wstałam czując ogromny ból gardła. Źle się czułam. Bolały mnie wszystkie kości,miałam katar i bóg wie jeszcze co.

-Co się dzieje? - zapytał Liam.

-Nic – odpowiedziałam ledwo mówiąc.

-Nie wyglądasz najlepiej

-Czuję się dobrze nie martw się – skłamałam, bo Liam zapewne kazał by mi zostać tutaj,kiedy ja nie miałam zamiaru.

-Na pewno?

-Tak na pewno

-Może jednak zostań w hotelu?

-Powtarzam ci, że czuję się dobrze

-Niech ci będzie,po prostu się martwię

-To nie martw – wtuliłam się w jego ciało zamykając oczy.

-No dobrze

-To co dziś kolejny koncert? – zapytałam.

-Dziś koncert,jutro wywiad i koniec wracamy do domu – powiedział.

-Nareszcie – westchnęłam.

-Też się cieszę, w końcu będę mógł zobaczyć się z rodziną

-Uwierz ja też,bardzo tęskniłam za mamą i tatą

-A Bella? - zapytał.

-Co Bella? – spojrzałam na niego.

-Pogodziłaś się z nią? – zapytał.

-Wiesz na razie nie zamierzam

-Czemu?

-Pojawiła się nagle i poprzewracała moje życie do góry nogami. Jest dla mnie obcą osobą.

-Może warto ją poznać w końcu hmm?

-A ty czemu tak ciągle o niej gadasz hmm? – zapytałam.

-Tylko zapytałem czy w końcu przestałyście się wojować

-Przecież się nie wojujemy

-Czyżby? – uniósł jedną brew do góry.

-Ojj przestańmy o tym rozmawiać - powiedziałam.

-No dobra dobra - usłyszeliśmy pukanie do drzwi.

-Kto to? –zapytałam

-Nie wiem,ale zaraz zobaczymy – wstał założył spodnie dresowe,koszulkę i poszedł otworzyć. W drzwiach stał Niall.

-Co jest? – zapytał.

-Siema,wszyscy idziemy na śniadanie idziecie? – zapytał.

-Zaraz przyjdziemy – powiedział.

-Okej to będziemy w restauracji

-Okej

Kiedy Niall poszedł wstałam i powoli pomaszerowałam do łazienki. Wzięłam prysznic,wysuszyłam ciało,ubrałam się,pomalowałam i uczesałam włosy. Wyszłam z łazienki i po mnie poszedł Liam. Nie czekałam na niego długo i już schodziliśmy do restauracji.

-Dzień dobry zakochańce – przywitała nas Lucy.

-Hej -odpowiedziałam uśmiechając się. Usiadłam obok Harrego a obok mnie siedział Liam. Zamówiliśmy jedzenie i zjedliśmy. Poszliśmy do swoich pokoi by przygotować się do koncertu. Ubraliśmy się,wzięłam torebkę i chciałam już iść.

-Poczekaj – powiedział Liam i odwrócił mnie.

-Hmm? – zapytałam a on wziął swój szalik,który miał wczoraj i założył mi.

-A to po co? -zapytałam.

-A to po to,żeby nie było ci zimno

-Ale nie jest mi zimno

-Nie marudź

-No dobrze,dziękuje – wtuliłam się w jego tors,a on przytulił mnie mocniej do siebie.

-Chodźmy już – powiedziałam.

-Okej - wyszliśmy z pokoju i szliśmy na dół trzymając się za ręce.

-Jedziemy? - zapytałam kiedy dołączyliśmy do reszty.

-Tak – odpowiedział Zayn.

Wyszliśmy na dwór i wsiedliśmy do busa. Po 30 minutach drogi i w końcu dojechaliśmy. Wyszliśmy i poszliśmy do garderoby. Przywitałam się z dziewczynami i wzięłyśmy się do szykowania ubrań. Gdy wszystko było gotowe usiadłam na kanapie. Głowa ani na chwilę nie przestawała boleć. Cały czas było mi zimno. Jednym słowem masakra.

-Dobrze się czujesz? – zapytała Marry siadając obok mnie.

-Głowa mi pęka – powiedziałam łapiąc się za nią.

-Pokarz – Marry przyłożyła swoją dłoń do mojego czoła. Poczułam ulgę kiedy jej chłodna dłoń dotknęła mojego czoła.

-Nathalie przecież ty masz gorączkę – powiedziała patrząc się na mnie z niepokojem.

-Wydaje ci się – powiedziałam.

-Nie właśnie nie, Lou sprawdź – Lou podeszła i zrobiła to samo co Marry.

-Marry mówi prawdę

-Co ty tu w ogóle robisz? Powinnaś leżeć w łóżku -powiedziała Marry.

-Chciałam przyjść do pracy – powiedziałam pociągając nosem.

-Poczekajcie zaraz pójdę do apteki a ty bierz koc i kładź się – powiedziała Marry wstając i podając mi puchowy koc. Przykryłam się nim i położyłam. Po 15 minutach weszła Marry z reklamówką tabletek i szklanką zapewne gorącej herbaty.

-Popij,ale uważaj bo gorące -powiedziała podając mi kilka tabletek i herbatę.

-Dzięki -wzięłam wszystkie i powoli popiłam herbatą.

-A teraz się kładź i odpoczywaj, a jutro nawet nie waż mi się pokazywać -powiedziała,a ja zaśmiałam się. Po chwili weszli chłopcy z Lucy.

-Czemu leżysz pod kocem? Co się dzieje? – zapytał Liam podbiegając do mnie.

-Po prostu ma gorączkę i jeszcze przyszła – powiedziała Marry.

-Nathalie okłamałaś mnie powiedziałaś,że dobrze się czujesz – powiedział Liam.

-No przepraszam,ale nie chciałam zostawać w hotelu - powiedziałam marudząc.

-Ale jutro i tak zostajesz – powiedział Liam.

-Okej

-A tak to dobrze się czujesz? -zapytał Harry.

-Prócz tego,że boli mnie głowa i wszystkie mięśnie? Okej – powiedziałam patrząc na niego.

-Harry spokojnie wzięła potrzebne leki powinno być dobrze – powiedziała Marry.

-Okej

-Dobra ubierajcie się już – powiedziała Marry.

-Już idziemy – wstali i po 5 minutach byli już przebrani. Lou poprawiła im włosy i byli gotowi.

-Trzymaj się – powiedział Liam.

-Spokojnie to tylko przeziębienie – powiedziałam uśmiechając się.

-Wiem

-Dobra idź już do nie zdążysz – powiedziałam.

-Kocham cię – powiedział całując mnie w czoło.

-Ja ciebie też,ale już uciekaj bo chłopaki już poszli – powiedziałam.

-Już – powiedział i wyszedł.

-I jak się czujesz? – zapytała Lucy.

-Po lekach lepiej

-Zdrowiej nam – powiedziała.

-I taki mam zamiar - zaśmiałam się.

-Wiesz kto do mnie ostatnio napisał? – zapytała uśmiechając się.

-Kto? – zapytałam siadając.

-Sydney –powiedziała.

-Sydney Sierota? -zapytałam upewniając się.

-Tak właśnie ta – uśmiechnęła się.

-No nie wierzę nasza Sydney? – uśmiechnęłam się.

-Yhy

-Boże kiedy my się z nią ostatnio widziałyśmy? – zapytałam szukając w pamięci dziewczyny.

-Na jej urodzinach - powiedziała i wtedy mi się przypomniało.

-A tak boże kiedy to było,i co napisała? – zapytałam.

-Że stęskniła się za nami i żebyśmy się spotkały

-No oczywiście,że tak

-Mam pomysł zaprośmy ją na Sylwestra – powiedziała.

-To świetny pomysł

-Później do niej napiszę

-Okej

Tak w skrócie Sydney to nasza najlepsza koleżanka ze szkoły podstawowej. Niestety wyjechała toż po swoich urodzinach,ponieważ jej rodzice rozwiedli się. Stęskniłam się za tą szaloną Sydney. Pogadałam jeszcze z Lucy kiedy poczułam się senna. Położyłam się i zasnęłam.

Oczami Liama :

Przez cały czas nie mogłem się skupić,bo myślałem o Nathalie w końcu kiedy mieliśmy trochę spokoju postanowiłem do niej pójść.

-Idę do Nathalie - powiedziałem Harremu.

-Okej,ale jak wrócisz to powiedz mi co z nią – powiedział.

-Jasne – poszedłem i po pięciu minutach byłem już pod garderobą.

-Co ty tu robisz? - zapytała Lucy,która siedziała przy śpiącej dziewczynie. Kucnąłem przed nią i pocałowałem w czoło.

-Przyszedłem sprawdzić co z Nathalie

-Jak widać śpi,porozmawiałyśmy i zasnęła

-Okej ja wracam – wstałem i podszedłem do drzwi.

-Idź idź ja się nią zaopiekuje

-Dziękuje – wyszedłem i powróciłem na scenę.

-I co z nią? – zapytał Harry

-Zasnęła,Lucy cały czas przy niej siedzi

-Okej

Już spokojniejszy mogłem powrócić do dalszego koncertu.

Oczami Nathalie

Usłyszałam,że ktoś mnie budzi. Otworzyłam oczy i zobaczyłam Liama.

-Co jest? – zapytałam.

-Już się zbieramy

-Okej – wstałam,Liam pomógł mi się ubrać bo byłam jeszcze nie przytomna. Wyszliśmy na zewnątrz i wsiedliśmy do busa. Położyłam głowę na ramieniu Liama. Całą drogę tak przejechałam. W końcu po 25 minutach dojechaliśmy pod hotel. Wysiedliśmy i poszliśmy do swoich pokoi. Od razu poszłam wziąć szybki ciepły prysznic. Kiedy wyszłam przebrałam się w piżamę i wyszłam z łazienki. Wskoczyłam do łóżka i położyłam się. Liama nie było zdziwiłam się. Gdy miałam do niego zadzwonić akurat wszedł z tacką jedzenia.

-Co to? – zapytałam.

-Twoja kolacja – powiedział podając mi tacę, było na niej dużo jedzenia.

-Przecież sama tego nie zjem,pomożesz mi - przesunęłam się a Liam usiadł obok mnie i jedliśmy wspólnie. Po zjedzonym posiłku Liam poszedł do łazienki wziąć prysznic,ja w tym czasie wzięłam leki. Gdy miałam jeszcze okazje szybko wyskoczyłam z łóżka podbiegłam do torby Liama i wyjęłam laptopa. Poszłam z nim do łóżka wzięłam na kolana i włączyłam. Na tapecie zobaczyłam nasze zdjęcie z LA. Uśmiechnęłam się.

-Co robisz? –zapytał Liam.

-Włączam fajny film,który możemy obejrzeć -powiedziałam włączając film ‘’Gwiazd naszych wina’’

-A mogę zapytać jak wzięłaś laptopa? -zapytał siadając obok mnie.

-Ma się te sposoby – uśmiechnęłam się.

-Ty spryciulo – pocałował mnie w polik.

-Oglądamy? -zapytałam.

-Jasne – odpowiedział ułożyliśmy się wygodnie i zaczęliśmy oglądać,ale przerwało nam połączenie na Skype.

-Po co dzwoni Louis? - zapytałam, bo to on właśnie dzwonił.

-Nie wiem,ale możemy się dowiedzieć – odebrał,a po drugiej stronie zobaczyłam Nialla,Harrego i Louisa.

-Nie macie co robić? – zapytałam.

-To tak się zaczyna rozmowy? -zapytał.

-Tak – odpowiedział Liam.

-Ale ty Liam jesteś chamski wiesz? – zapytał Louis

-Wiem – uśmiechnął się przez co się zaśmiałam.

-Nathalie jak się czujesz? – zapytał Harry.

-Braciszku nie martw się wszystko jest okej,wystarczy,że ten pan obok mnie strasznie się zamartwia – powiedziałam i spojrzałam na Liama.

-Jeżeli lepiej się czujesz to dobrze – Harry posłał mi swój cudowny uśmiech.

-Co robicie? -zapytał Niall.

-Właśnie mieliśmy oglądać film kiedy zadzwoniliście – powiedział Liam.

-Ops no to nie przeszkadzamy,zaraz zadzwonimy do Zayna i Lucy może on nie będzie taki chamski jak ty Liam – powiedział Louis.

-Okej – powiedział.

-Paa zakochańce – pomachali do kamerki.

-Paa – wysłałam im całusa i rozłączyłam się.

-A mi to całusów nie wysyłasz – powiedział oburzony Liam.

-Ja tobie je daję – powiedziałam i cmoknęłam go w policzek.

-Od razu lepiej – powiedział uśmiechając się.

-Dobra oglądajmy – powiedziałam poprawiając laptopa.

-Okej – obejrzeliśmy cały film a ja miałam w oczach łzy. To było takie smutne. Liam położył laptopa na szafce nocnej i zgasił lampkę. Położyłam się,a Liam wtulił się w moje plecy obejmując mnie.

-Dobranoc – powiedział.

-Dobranoc – odpowiedziałam i odpłynęłam.

-------------------------------------------------

Rozdział 29