Rozdział 28

Obudziłam się ziewając. Otworzyłam oczy i doznałam szoku. Spałam wtulona w Liama,który jeszcze spał. Wyglądał słodko a zarazem tak niewinnie. Chłopaki mieli mieć koncert dopiero popołudniu więc było pewnie jeszcze wcześnie. Postanowiłam jeszcze zasnąć,bo nie chciałam budzić Liama gdybym chciała wstać. Nie mogłam znów zasnąć,bo najzwyczajniej w świecie nie chciało mi się spać. Zastanawiałam się jak wstać,żeby tylko nie obudzić chłopaka. Lekko uniosłam się,ale zaraz Liam przytulił mnie do siebie mocniej. Westchnęłam i zaczęłam się nudzić. Dopiero po godzinie,Liam zaczął się budzić.

-Dzień dobry – powiedziałam kiedy już otworzył oczy.

-Dzień dobry,długo już nie śpisz? - zapytał

-Godzinę – powiedziałam.

-To dlaczego mnie nie obudziłaś?

-Kiedy miałam zamiar wstać przytuliłeś mnie jeszcze bardziej,że nawet nie mogłam się poruszyć.

-Przepraszam,już cię puszczam – powiedział i rozluźnił uścisk

-Dzięki,bo muszę iść do łazienki – wstałam i pobiegłam do pomieszczenia. Kiedy skorzystałam z toalety postanowiłam wziąć prysznic. Kiedy wzięłam prysznic skapnęłam się,że nie wzięłam świeżych ubrań. Piżamy nie chciało mi się już zakładać. Owinęłam się ręcznikiem i postanowiłam szybko pójść do walizki. Otworzyłam delikatnie drzwi wychylając się.

-Co robisz? - zapytał Liam

-Mógłbyś na chwilę zamknąć oczy? - zapytałam

-Po co? - zaśmiał się

-Muszę wziąć walizkę

-Po co? - zapytał

-Żeby się ubrać – powoli zaczął mnie denerwować

-Po co się ubierać?

-A co może mam latać goła? - zapytałam

-Jak dla mnie to możesz – kiedy to powiedział zrobiłam się czerwona

-Po prostu zamknij oczy – powiedziałam zła

-Dobra,dobra – zasłoni sobie oczy dłońmi. Szybko podbiegłam do walizki i wzięłam ją ze sobą.

-Nie podglądaj – powiedziałam,ale i tak robił swoje. Weszłam do łazienki i w końcu się ubrałam. Pomalowałam się i rozczesałam włosy. Byłam już gotowa. Wyszłam z łazienki i położyłam torbę na swoim miejscu.

-Możesz już iść – powiedziałam

-Wyganiasz mnie z pokoju? -zapytał robiąc smutną minę.

-Boże do łazienki idź już – powiedziałam i podeszłam do niego,ale on szybko złapał mnie za rękę i pociągnął do siebie. Leżałam na nim.

-Idź do łazienki – powiedziałam

-Czemu mnie tak poganiasz? - zapytał unosząc brew do góry co wyglądało komicznie.

-Bo lubię – powiedziałam

-A ja nie

-No to masz problem – chciałam wstać,ale z powrotem Liam mnie pociągnął.

-Przecież mamy jeszcze czas – powiedział

-Nie marudź tylko zasuwaj

-Nie za darmo

-O nie znów to samo? - zapytałam

-Być może – uśmiechnął się zadziornie

-Raz ci dałam buziaka,potem się z tobą umówiłam na randkę,a teraz co wymyślisz? - zapytałam

-Jeszcze nie wymyśliłem

-Jesteś okrutny

-Nie jestem

-Jesteś i nie kłóć się ze mną

-Zabieram cię dziś na naszą randkę -powiedział nagle

-Dziś? - zapytałam

-Tak,ale jeżeli ci to przeszkadza

-Nie po prostu zaskoczyłeś mnie

-To od razu po koncercie zabieram cię na randkę

-Okej a teraz idź się ogarnąć to pójdziemy na śniadanie

-Dobra niech ci będzie – wstałam a on za mną. Posłusznie poszedł do łazienki. Kiedy on brał prysznic ja w tym czasie posprzątałam w pokoju. Nie zajęło mi to dużo czasu więc zaraz leżałam na łóżku i przeglądałam tt,instagrama itd. Po 15 minutach wyszedł Liam.

-Pomożesz mi ułożyć włosy? - zapytał patrząc na mnie

-Sam nie możesz? - uniosłam się na łokciach

-Nie mam pomysłu jak je ułożyć

-Ułóż je tak jak zawsze

-Proszę – zrobił maślane oczka

-Ugh dobra chodź – poszliśmy do łazienki i stanęliśmy przed lustrem -Daj mi żel – podał mi kosmetyk stanęłam przed nim i po czterech sekundach fryzura była gotowa.

-I jak? - zapytałam stając z boku

-Jest świetna – powiedział uśmiechając się

-To nie jest trudne – powiedziałam

-Za to ty robisz to lepiej – powiedział dając mi całusa w polik

-Chodź wreszcie coś zjeść – pociągnęłam go za rękę i wyszliśmy z pokoju. Zjechaliśmy na dół windę i poszliśmy do restauracji. Zamówiliśmy jedzenie i po chwili je dostaliśmy. Zjedliśmy i poszliśmy na górę. Wzięłam torebkę i wyszliśmy. Zeszliśmy i czekaliśmy na resztę.

-Teraz nie jesteśmy ostatni – powiedział Liam

-Nareszcie – powiedziałam chrypko wato

-Masz chrypę? - zapytał

-Jak słychać – kaszlnęłam,ale chrypa nie ustępowała. Coś czuję,że będę chora.

-Dobrze się czujesz? - zapytał przykładając rękę do mojego czoła

-Tak

-Może po koncercie wracajmy do hotelu?

-Liam uspokój się to tylko chrypa – uśmiechnęłam się do niego

-Wszyscy dobrze wiemy,że szybko łapiesz choroby

-Nie martw się

-Skoro mówisz,że czujesz się dobrze to niech ci będzie – zobaczyłam,że cała reszta idzie w naszą stronę

-Nareszcie -powiedziałam

-Wy pierwsi od nas? Niemożliwe – powiedział Louis

-A jednak – puściłam mu oczko

-Czemu tak dziwnie mówisz? Wszystko okej? - zapytał Harry

-Tak wszystko jest okej

-Okej,to co jedziemy?

-Jedziemy – powiedział Niall. Wyszliśmy na dwór i wsiedliśmy do busa. Po 20 minutach byliśmy pod stadionem. Poszłam z Lucy do garderoby.

-Hej – powiedziałam witając się z Marry i Lou

-Wszytko okej? - zapytała Marry

-Tak – powiedziałam ściągając kurtkę

-Chrypa? - zapytała Lou

-Niestety – powiedziałam podchodząc do Marry. Wybrałyśmy ubrania. Po chwili Lou weszła z Lux swoją córką. Ta mała dziewczynka to małe szczęście całego zespołu i moje też. Kochałam ją bardzo.

-Cześć mała – powiedziałam kucając przy niej

-Nati – wzięłam ją na ręce i wycałowałam

-Tęskniłaś za ciocią? Bo ja bardzo – zapytałam

-Tak – uśmiechnęła się

-Księżniczko moja mała – postawiłam ją na ziemi. Zrobiłam sobie jej zdjęcie,które dodałam na tt i instagrama podpisując : ''Nasze małe szczęście.'' Usiadłam na sofie i złapałam się za głowę. Strasznie mnie bolała.

-Coś się stało? - zapytała Lou

-Prócz tego,że boli mnie głowa to nic

-Zaraz dam ci leki poczekaj – podeszła do torebki podała mi opakowanie i butelkę wody.

-Dzięki - wzięłam jedną i popiłam wodą. Po chwili przyszli chłopaki. Przebrali się,Lou poprawiła im fryzury,potem daliśmy im kopniaki na szczęście i poszli dać koncert.

-Idziesz? - zapytała Lucy

-Nie,boli mnie głowa – powiedziałam zamykając oczy

-To zostanę z tobą – usiadła koło mnie

-Możesz iść jak chcesz – powiedziałam

-Zostaje z tobą i kropka

-Zaraz po koncercie idę na randkę z Liamem – powiedziałam kiedy zostałyśmy same

-Na prawdę? - pisnęła szczęśliwa

-Yhy – powiedziałam

-Jezu nawet nie wiesz jak się cieszę – przytuliła mnie

-Ja też się cieszę – powiedziałam

Gadaliśmy tak przez trzy godziny kiedy zaraz wparowali chłopaki. Przebrali się i mogliśmy iść.

-To gdzie mnie zabierasz? - zapytałam kiedy wsiedliśmy do oddzielnego busa

-Zobaczysz – uśmiechnął się

-Ehh dobra przecierpię to – jechaliśmy tak może 13 minut kiedy wreszcie się zatrzymaliśmy. Kiedy wysiedliśmy zamarłam. Byliśmy w wesołym miasteczku! Byłam szczęśliwa a zarazem zdziwiona.

-To dlatego pytałeś mnie gdzie dla mnie mogłaby odbyć się idealna randka – powiedziałam

-Tak właśnie dlatego,podoba się? - zapytał

-Podoba? Jest fantastycznie dziękuje – przytuliłam go

-Cieszę się,że mogłem cię ucieszyć – powiedział

-Idziemy? -zapytałam

-Tak – zaśmiał się weszliśmy dalej. Wszędzie było pełno atrakcji,ludzi,rodzin,par. Byłam zaczarowana.

-Poczekaj – Liam zatrzymał mnie

-Co się stało? - zapytałam Liam nic nie powiedział tylko zdjął szalik i założył go mi.

-Proszę,żebyś mi się tu nie rozchorowała - powiedział uśmiechając się

-Dziękuje,ale nie musiałeś

-Nie chcę,żebyś była chora

-Nie będę,dobra chodźmy coś porobić – chodziliśmy i korzystaliśmy z każdej możliwej atrakcji.

-Chodź – pociągnął mnie do jednego ze stojaków. Wziął piłeczkę i rzucił w tarczę. Rzucił idealnie w sam środek. Podniósł ręce do góry w celu zwycięstwa. Pan podał mu dużego misia. Podziękował mu.

-Dzień dobry czy ta piękna dziewczyna to Nathalie Styles? -Liam schował się za misia i udawał,że to on mówi. Wyglądało to przekomicznie.

-Tak,to ja – zaśmiałam się

-To dla ciebie – powiedział już normalnie Liam i ruszał łapkami misia. Wyglądał bardzo słodko.

-Poczekaj zrobię ci zdjęcie – wyjęłam szybko telefon i cyknęłam zdjęcie.

-Proszę – podał mi pluszaka wzięłam go od niego.

-Dziękuje – uśmiechnęłam się szeroko

-Wiesz chciałbym ci coś powiedzieć – powiedział i pociągnął mnie w cichsze miejsce

-Słucham cię – usiedliśmy na ławce

-Nie wiem jak ma zacząć – powiedział zdenerwowany

-Może powiedz wprost – powiedziałam poprawiając czapkę

-Okej – zbliżył się do mnie blisko,bardzo blisko. Pocałował mnie delikatnie w usta. Rozumiecie?! Pocałował mnie. Poczułam stado motyli w brzuchu. Po chwili odsunęliśmy się ode siebie.

-Przepraszam nie powinienem – powiedział i schował twarz w ręce.

-Liam......- zaczęłam,spojrzał na mnie. Przybliżyłam się do niego. -Kocham cię – powiedziałam. Spojrzał na mnie zdziwiony a po chwili uśmiechnął się.

-Mówisz serio? - zapytał

-Tak – kiwnęłam głową

-Kocham cię Nathalie – powiedział głaszcząc mój policzek

-Pocałuj mnie w końcu – zaśmiałam się a on pomnie. Po chwili tkwiliśmy w pocałunku. Kiedy zabrakło nam tchu odkleiliśmy się od siebie.

-Nie mogę uwierzyć,że jesteśmy razem – powiedział

-To uwierz – powiedziałam chrypko wato

-Postaram się,a teraz może wracajmy? - zapytał

-Już? - zapytałam ze smutkiem w głosie

-Tak

-Ehh no dobra – wstaliśmy i trzymając się za ręce poszliśmy do busa. Po 15 minutach byliśmy pod hotelem. Wyszliśmy i poszliśmy na górę. Od razu kiedy weszliśmy do pokoju zdjęłam kurtkę i poszłam wziąć gorący prysznic. Kiedy wysuszyłam ciało,przebrałam się w piżamę. Wyszłam z pokoju i szybko wskoczyłam do łóżka. Po mnie do łazienki poszedł Liam. W czasie kiedy on brał prysznic ja dodałam zdjęcie jakie mu zrobiłam. Później weszłam na Twittera przeglądając posty natknęłam się na post Liama. ''Wreszcie razem :* Kocham cię ty mój chorowicie <3'' Czytając jego posta uśmiechnęłam się szeroko. Po chwili z łazienki wyszedł Liam. Położył się a ja wtuliłam się w jego klatkę piersiową.

-Dobranoc – powiedział Liam

-Dobranoc – odpowiedziałam i odpłynęłam 

-----------------------------------------------------------

Rozdział 28