Rozdział 15

Miesiąc później :

Dziś ja,Lucy,Liam,Harry,Niall,Zayn i Louis wybieramy się na biwak. Dokładnie to nie wiem gdzie,ale czuję,że będzie fantastycznie. Tydzień temu wyzdrowiałam więc mogę jechać. Spędzimy tam 5 dni. Chłopaki po naszym biwakowaniu wyjeżdżają w trasę koncertową a ja jadę z nimi. Tak bardzo się cieszę. Pewnie myślicie dlaczego? Otóż postanowiłam zostać ich stylistką. Mam nadzieję,że dam radę. Wstałam dość wcześnie i od razu poszłam się ubrać. Pogoda tego dnia dopisywała. Ubrałam się  zrobiłam sobie dwa warkocze i pomalowałam się. Kiedy stwierdziłam,że jestem gotowa wyszłam z łazienki i zeszłam na dół. Chłopaki siedzieli na dole i rozmawiali.

-Dzień dobry – powiedziałam radośnie

-Hej – odpowiedzieli

-Co się tak cieszysz? - zapytał Harry

-Mam dziś wspaniały humor nie wolno mi się cieszyć?

-Oczywiście,że możesz,ale dawno nie widzieliśmy cię takiej uśmiechniętej

-I chcę to właśnie zmienić. Jedliście już? - zapytałam kiedy weszłam do kuchni

-Tak zostawiliśmy dla ciebie – spojrzałam na stół na talerzu leżały cztery naleśniki z nuttelą takie jakie kochałam.

-Skąd wiedzieliście o tym,że kocham naleśniki z nuttelą? - usiadłam

-Harry nam powiedział

-Dziękuje

-Nie ma za co

-Kiedy wyjeżdżamy? - zapytałam jedząc

-Może po południu

-Okej

Kiedy zjadłam pyszne śniadanie i wypiłam sok poszłam na górę spakować się. Z pakowaniem nie ma najmniejszego problemu i za 20 minut byłam gotowa. Postanowiłam zadzwonić do Lucy i zapytać czy daje sobie radę. Wybrałam jej numer i nie czekałam długo aż odbierze.

-Halo? - zapytała

-Hej,Lucy – zaczęłam

-Oo hej Nati

-Spakowana?

-Już prawie kończę a ty?

-Gotowa

-To szybka jesteś – zaśmiała się ja też

-Taa

-Już nie mogę się doczekać

-Uwierz ja też

-Na pewno wszystko jest gotowe?

-Raczej tak więc nie ma się o co bać

-No dobra niech ci będzie,a przy okazji wezmę aparat

-Po co? - zadziwiłam się

-Chce porobić zdjęcia wiesz,że to kocham

-Tak wiem

-A poza tym będę miała pamiątki

-No racja

-Wiesz Nathalie ja muszę kończyć nie chcę się spóźnić

-Nie no okej to widzimy się o 15

-Jasne

-Pa Nati

-Pa

Kiedy zakończyłam rozmowę nie miałam co robić więc wzięłam swoją gitarę do ręki,usiadłam na parapecie i grałam byle co nucąc sobie. Nim się obejrzałam wybiła 15. Wzięłam torbę i zeszłam na dół. Wszyscy już czekali.

-Nie mówcie mi,że jestem ostatnia – powiedziałam schodząc na sam dół

-Jeszcze ja! - krzyknął Niall i zbiegła jak oparzony na dół

-Czyli nie jestem ostatnia

-To co jedziemy? - zapytał Liam

-Jedziemy – wyszliśmy z domu zamknęliśmy go i wsiedliśmy do busa bo w samochodzie byśmy się nie zmieścili. Droga nie zajęła nam aż tak dużo czasu. Szybko znaleźliśmy się na miejscu. Kiedy wysiedliśmy byłam zachwycona. Było tam jezioro,las miejsce na ognisko tak pięknie.

-Wow – tyle zdołałam powiedzieć

-Tu jest cudownie – powiedziała Lucy tuląc się do Malika

-Tak

-Dobra ludzie trzeba się rozpakować a potem wskakujemy do wody – powiedział Liam

-Okej – miałam problemy ze złożeniem namiotu to było serio trudne a zarazem denerwujące.

-Pomogę ci – gdy spojrzałam w górę zobaczyłam Liama

-Serio?

-Tak widzę,że jest ci z tym ciężko

-Nawet nie wiesz jak – razem poszło to szybko -Dziękuje – powiedziałam i uśmiechnęłam się

-Nie ma za co

-To co do wody! - krzyknął Tomlinson i szybko pobiegł do wody reszta pobiegła za nim

-A ty nie idziesz? - zapytał Liam

-Wolę najpierw się przebrać

-To widzimy się na miejscu

-Jasne – wyjęłam z torby strój kąpielowy w który się przebrałam. Wzięłam ręcznik,który rozłożyłam na piasku wygodnie się ułożyłam i zamknęłam oczy.

-Nathalie chodź do nas woda jest cudowna! - krzyknęła Lucy

-Opalam się – po chwili poczułam jak ktoś stoi nade mną a cieknąca woda spada na mnie -Odejdź nie dobry człowieku

-Nie ma tak siostrzyczko wjedziesz tam czy mam cię zanieść

-Próbuj

-Okej – po chwili poczułam,że tracę grunt pod nogami a Harry mnie niósł do wody.

-Nie Harry! - krzyczałam i wierciłam się

-Nie wierć się

-To mnie puść

-Nie

-Harry proszę zrobię wszystko

-Nathalie proszę cię - a po chwili wylądowałam w zimnej wodzie pisnęłam

-Nie nawiedzę cię – mruknęłam

-A ja cię kocham

Kąpaliśmy się ponad dwie godziny,ale było bardzo fajnie. Kiedy zrobiło się chłodno postanowiliśmy zrobić ognisko. Przebraliśmy się w to co przyjechaliśmy i rozpaliliśmy ogień. Piekliśmy kiełbaski,pianki,śmialiśmy się,rozmawialiśmy,śpiewaliśmy.

-Ejj trzeba przenieść patyki – powiedział Louis

-To idź – powiedział Niall

-Sam sobie idź – i wszyscy oprócz mnie kłócili się kto ma iść po patyki. Wkurzona wstałam i poszłam do lasu po te durne patyki. Chodziłam i już nawet dużo zebrałam odwróciłam się i doznałam szoku. Zgubiłam się chyba byłam nawet w środku lasu. Szybko wyjęłam telefon by zadzwonić do kogoś i powiedzieć,że się zgubiłam.

-Kurwa! - krzyknęłam ponieważ nie było zasięgu. Zaczęłam się bać. Chodziłam wszędzie,ale był tylko las i ja. Było już ciemno i zimno a ja w krótkich spodenkach i bluzce na ramiączka. Usiadłam załamana przy drzewie pociągnęłam nogi do brody i zaczęłam płakać.

Oczami Harrego :

Kłóciliśmy się kto ma iść po patyki oczywiście,że ja nie chciałem.

-Ej gdzie jest Nathalie? - zapytałem patrząc,że jej nie ma

-Może jest w namiocie – powiedziała Lucy i poszła

-I co jest? - zapytałem

-Nie

-Boże gdzie ona jest

-Może się zgubiła – powiedział Zayn

-Nawet tak nie mów

-Dobra musimy się rozdzielić i jej szukać Lucy i Zayn zostają tutaj gdyby miała wrócić. Niall,Harry i Louis idźcie w stronę plaży a ja pójdę do lasu – powiedział Liam

-A co jeśli i ty się zgubisz? -zapytała Lucy

-Dam sobie radę no idźcie – i poszliśmy wołaliśmy,ale nigdzie jej nie było. Modliłem się aby nic się jej nie stało bo nie wybaczył bym sobie tego.

Oczami Nathalie 2 godziny później :

Siedziałam już tak długo coraz bardziej się bałam. Strasznie zmarzłam. Boję się,że wrócę,albo będę musiała spędzić tu noc. Usłyszałam,że ktoś idzie strach ogarnął moje ciało jeszcze bardziej szybko stanęłam i wzięłam jakiś kij dla obrony własnej. Kiedy ten ktoś był w zasięgu moich oczy uderzyłam go w brzuch z całej siły.

-Au – zaczęłam uciekać,ale rozpoznałam głos Liama

-Liam?

-Nathalie?

-Boże Liam tak bardzo cię przepraszam – podbiegłam do niego i kucnęłam obok niego -Bardzo cię boli? -miałam wyrzuty sumienia,ale skąd mogłam wiedzieć,że to on

-Masz dużo siły w sobie – pomogłam mu wstać

-Przepraszam nie wiedziałam,że to ty – przytuliłam go

-Nic ci się nie stało?

-Nie tylko zmarzłam

-Załóż moją bluzę – podał mi ubranie

-A ty?

-Ty bardziej zmarzłaś

-Dziękuje – szybko założyłam jego bluzę

-I co cieplej?

-Tak

-To dobrze,wracajmy

-A znasz drogę? -zapytałam z nadzieją w głosie

-Damy radę wyjdziemy obiecuję

-Wierzę ci

Szliśmy i szliśmy jakby ten las w ogóle się nie kończył. Nie miałam już sił byłam zmęczona,głodna i spragniona.

-Nie dam rady Liam – usiadłam na drzewie

-Już niedaleko

-Liam łazimy tak już dobrą godzinę to nie ma sensu

-Wszystko ma sens – usiadł koło mnie i objął mnie ramieniem wtuliłam się w jego klatkę piersiową

-Kłóciliście się to ja poszłam po te patyki,ale nie wiedziałem,że się zgubię

-Nikt tego nie mógł przewidzieć

-Liam patrz – pokazałam mu bo w oddali zauważyłam gaszące się ognisko

-Mówiłem,że znajdziemy drogę – wstaliśmy i ruszyliśmy w dalszą drogę

Oczami Harrego

-Harry uspokój się znajdą się na pewno – uspokajał mnie Niall

-A co jeśli oni już....... - zacząłem obstawiać wszystko nawet te najgorsze scenariusze

-Nie mów tak oni przyjdą – powiedziała Lucy która też wysiadła psychicznie

-Patrzcie! - krzyknął Louis z oddali zauważyłem Liama który przytulał Nathalie. Szybko do nich pobiegłem.

-Boże Nathalie tak się o ciebie martwiłem – przytuliłem ją mocno

-Wiesz jak się bałam?

-Wyobrażam to sobie

-Już myślałam,że mnie nie znajdziecie

-Liam cię odnalazł

-Uderzyłam go

-Czym? - zdziwiłem się

-Kijem,ale to było w obronie własnej nie wiedziałam,że to on

-Ważne,że się odnalazłaś

-Jestem zmęczona chce iść spać

-Idź

Oczami Nathalie :

Przywitałam się z każdym i poszłam spać reszta też.

------------------------------------------------------------------

Rozdział 15

Rozdział 14

Kilka dni później :

Jestem chora. Strasznie źle się czuję. Ciągle mam gorączkę i czasami wymiotuje krwią. Byłam w szpitalu. Harry mnie tam zawiózł. Lekarz powiedział,że złapałam jakiegoś wirusa. Biorę antybiotyki,które są ohydne. Wstałam by się przebrać. Ciepły prysznic,przebrałam się i położyłam do łóżka. Gardło cholernie mnie bolało przez co tylko szepczę. Usłyszałam pukanie a po chwili pojawił się Liam.

-Hej,jak się dziś czujesz? -zapytał siadając na łóżko

-Tak jak wczoraj – wyszeptałam a po chwili zaczęłam kaszleć

-Wzięłaś leki?

-Jeszcze nie – wydmuchałam nos

-Zaraz ci przyniosę – wstał

-Dziękuje – powiedziałam i delikatnie się uśmiechnęłam. Kiedy wyszedł zamknęłam oczy,cały czas chciało mi się spać. Usłyszałam jak ktoś wchodzi,ale drzwi jakoś długo się nie zamykały. Otworzyłam oczy i zamarłam. Stali tam Liam,Zayn,Harry,Niall,Louis,Lucy i tata. Harry trzymał tort ze świeczkami. Usiadłam na łóżku. Po chwili wszyscy zaczęli mi śpiewać sto lat. Dopiero teraz wiedziałam,że dziś mam urodziny. Miałam łzy w oczach.

-Wszystkiego najlepszego siostrzyczko,pomyśl życzenie – usiadł koło mnie na torcie było 18 świeczek,szybko pomyślałam życzenie i z dmuchałam świeczki.

-Dziękuje braciszku – przytuliłam się do niego pociągając nosem

-To jest prezent ode mnie – podał mi pakunek,spojrzałam na niego uśmiechał się. Otworzyłam go a tam był srebrny wisiorek i ramka z naszym zdjęciem.

-Jest piękny dziękuje – przytuliłam go

-Cieszę że ci się podoba

Od reszty chłopaków dostałam zestaw biżuterii i 18 róż. Od Lucy bluzkę z napisem ''Kocham moją przyjaciółkę ♥ '' i buty o których marzyłam.

-A to ode mnie mam nadzieję,że ci się spodoba – powiedział tata i podał mi pudełko. Otworzyłam i myślałam,że moje oczy wyjdą z orbity. Były tam kluczyki do samochodu i pieniądze.

-Tato....-nie wiedziałam co powiedzieć

-Kiedy wyzdrowiejesz zapiszesz się kurs prawa jazdy

-Dziękuje ci tato – przytuliłam go

-Nie ma za co kotku

-Nathalie ktoś jeszcze chciałbym ci złożyć życzenia – powiedział Harry

-Kto? - a po chwili w drzwiach pojawiła się postać mamy. Wszyscy wyszli zostawiając nas same. Mama usiadła na łóżku.

-Wszystkiego najlepszego kochanie – złapała mnie za rękę,ale ja szybko ją odsunęłam. Spuściła głowę

-Po co tu przyszłaś? - zapytałam

-Córeczko posłuchaj mnie

-Mamo ja nie chcę słuchać,nie chce – spuściłam głowę roniąc jedną samotną łzę,którą szybko starłam

-Nathalie proszę nie odrzucaj mnie – jej głos łamał się a nawet chyba płakała. Spojrzałam na nią delikatnie

-Wiesz jak mnie zraniłaś? Ciągle tylko ta Bella a ja jestem ta gorsza

-Ja chciałam dla ciebie dobrze

-Coś ci jednak nie wyszło

-Nathalie wybacz mi – płakała teraz byłam na 100% tego pewna. Poczułam ukłucie w sercu widząc jak moja mama płacze i to przeze mnie. Nigdy tego nie chciałam a teraz to właśnie się dzieje. Nie wytrzymałam bycia taką jaką byłam kilka dni wcześniej,przytuliłam mocno mamę też płacząc.

-Mamo nie płacz,przepraszam nie chciałam tego – płakałyśmy razem

-Ja też córeczko przepraszam

-Bardzo cię kocham mamo

-Ja ciebie też córeczko

-Mam coś dla ciebie – wstała i podeszła do drzwi,wzięła pakunek i podała mi

-Co to?

-Zobacz – w środku leżała moja lalka z dzieciństwa którą bardzo kochałam.

-Moja lalka – uśmiechnęłam się

-Pamiętam jak ją zgubiłaś,wtedy bardzo płakałaś a później okazało się,że leżała obok twoich misi.

-Spędziłam z nią całe moje dzieciństwo,bardzo ci dziękuje – przytuliłam ją

-Jest tam coś jeszcze – zdziwiona spojrzałam na mamę zobaczyłam,że na dnie leży srebna bransoletka.

-Jest piękna

-Po twojej babci chciała ci go dać

-Ale mnie nie było – czułam jak łzy podchodzą mi do oczu

-Tak mi przykro,że nie zdążyłaś się z nią pożegnać

-Mi też

-Załóż ją niech przynosi ci szczęście – założyłam ją

-Dziękuje – usłyszałam jak ktoś wchodzi zobaczyłam Harrego i tatę

-Pogodziliście się? - zapytał tata

-Tak – powiedziała mama przytulając mnie

-I bardzo dobrze nareszcie cała rodzina w komplecie – usiedli obok nas tata przytulił mamę a ja przytuliłam się do Harrego.

-Nathalie mam dla ciebie jeszcze jeden prezent – powiedział Harry

-Jeszcze jeden?

-Otwórz – podał mi małe pudełeczko otworzyłam zobaczyłam klucze – Po co mi klucze?

-Jak wyzdrowiejesz zamieszkasz ze mną oczywiście jeśli chcesz – otworzyła buzie w szoku

-Czy ty mówisz serio?

-Tak

-Oczywiście,że chce boże to niesamowite – przytuliłam go bardzo się ucieszyłam – Ale ja sama organizuje swój pokój

-Okej

-Jak się czujesz kochanie? - zapytała mama

-Z dnia na dzień jest lepiej choć i tak czuję się słabo

-Moja biedna,połóż się zaraz zrobię ci ciepłego rosołu to dobrze ci zrobi

-Mamo nie trzeba

-Nie marudź – i wyszła położyłam się i zamknęłam oczy

-To my też pójdziemy chce ci się spać – powiedział tata

-Yhy – wymruczałam oni też wyszli spałam może godzinę kiedy ktoś wszedł.

-Nathalie wstawaj zjedz zupę – obudziłam się i usiadłam na łóżku. Mama podała mi zupę niesamowicie pachniała.

-Dziękuje

-Ważne abyś wyzdrowiała – uśmiechnęłam się delikatnie

-Jest pyszna – powiedziałam jedząc

-Bardzo się cieszę,że ci smakuje. Kochanie ja muszę już iść

-Okej

-Ale i tak jutro cię odwiedzę

-Mam taką nadzieję

-Top zdrowiej i widzimy się jutro

-Tak

-Pa córeczko

-Pa mamo

Wyszła a ja jadłam. Kiedy talerz był pusty postanowiłam zejść na dół a przy okazji wynieść talerz. Wstałam i powoli zeszłam. Chłopaki siedzieli na dole i gadali o czymś.

-Co robicie? - zapytałam

-A ty co tu robisz? - zapytał Harry

-Nie chce mi się już leżeć to przyszłam na dół

-Niech ci będzie

Poszłam do kuchni włożyłam naczynie do zmywarki i nalałam sobie soku. Usłyszałam,że ktoś wchodzi odwróciłam głowę i zobaczyłam Liama.

-To tylko ja – uśmiechnął się

-Patrzyłam kto wchodzi – stanął obok mnie

-Chciałbym się czegoś ciebie zapytać – zaczął

-Słucham

-Za dwa miesiące moja siostra Nicole bierze ślub i chciałabyś pójść ze mną? - szok tyle mogę powiedzieć zaskoczył mnie tym pytaniem serio.

-A Bella zaproś ją przecież z nią chodzi – posmutniał nie wiem czemu

-Zerwała ze mną – kolejne zaskoczenie

-Jak to? - odłożyłam szklankę

-Powiedziała,że nie jesteśmy sobie pisani,ale przecież ja ją kochałem

-Tak mi przykro – przytuliłam go żeby choć trochę dodać mu otuchy

-Teraz czujemy się tak samo co nie?

-To znaczy?

-Ciebie zostawił Tom a mnie Bella

-Widocznie nie mamy szczęścia w byciu w związku

-Tak – zaśmiał się ja też

-To jak?

-Oczywiście,że z tobą pójdę będzie mi bardzo miło – uśmiechnęłam się

-Bardzo ci dziękuje – pocałował mnie w policzek

-Nie ma za co,a teraz chodźmy do reszty bo zaraz sobie pomyślą nie wiadomo co

-Zapewne

Poszliśmy do salonu usiadłam obok Harego i Liama okryłam się szczelnie kocem i spędziliśmy cały dzień.

----------------------------------------------------------------------------------

Rozdział 14

Rozdział 13

2 dni później Oczami Liama:

Nathalie chciała u nas zostać. Cieszę się z tego powodu,ale martwi mnie jej zachowanie. Ciągle siedzi w pokoju a jak schodzi na dół jest nieobecna. Wszyscy się o nią martwimy.

Oczami Nathalie :

Chyba wszyscy zauważyli moje zachowanie. Nie chce z nikim gadać a jak nawet coś mowie to tylko tak lub nie. Mam przed oczami tą scenę na urodzinach Lucy a później sceny kiedy on mnie dotykał. Boję się spać w nocy. Dlatego mało śpię i mało jem. Wstałam i poszłam się ubrać. Kiedy już to zrobiłam osiadłam na parapecie i patrzyłam przez okno. Usłyszałam pukanie do drzwi. Nic nie odpowiedziałam.

-Nathalie – zaczął Harry bo to on wszedł -Tom chce z tobą rozmawiać

-Nie mam ochoty – powiedziałam nie odrywając wzroku od szyby

-Siostra ja wiem,że jest ci źle,ale daj sobie pomóc – podszedł do mnie i przytulił. Wtuliłam się w jego ciało. Łzy leciały mi jak wodospad. Było mi źle i nie ukrywałam tego ani trochę.

-Już spokojnie – nie przestawał mnie przytulać ani trochę

-Zawołaj go – powiedziałam kiedy już trochę się uspokoiłam

-Okej – wyszedł a po chwili pojawiła się postać Toma

-Nathalie – podbiegł do mnie i przytulił jednak ja tego nie odwzajemniałam. -Co się dzieje czemu nie chcesz wrócić?

-Nie chcę na razie – powiedziałam i patrzyłam przez okno

-Dlaczego?

-Nie chcę o tym gadać

-Bo?

-Bo nie chcę

-Nathalie jesteśmy parą powiedz

-Tom nie naciskaj na mnie! - krzyknęłam

-Ci idioci cię przetrzymują tu?

-Oni nie są idiotami to są moi przyjaciele! Jak śmiesz tak ich nazywać! - krzyczałam

-Wyjaśnij mi do cholery co się tutaj dzieje! - krzyczeliśmy na siebie

-Nie!

-Mam dość wybieraj albo ja albo oni! - jak on może kazać mi wybierać? Ja już dawno wybrałam -No słucham! - krzyczał

-Oni – powiedziałam

-Co?!

-Oni głuchy jesteś!

-Dobra do jutra twoich rzeczy ma nie być rozumiesz! Okazałaś się zwykłą... - nie dokończył bo wszedł Liam

-Dokończ – powiedział spokojnie,ale widziałam w jego oczach że kipi ze złości

-Wal się – ominął go i wyszedł trzaskając drzwiami łzy zaczęły lecie mi po twarzy. Payne nie czekać długo podszedł do mnie i mocno przytulił.

-Kazał mi wybierać – płakałam

-Od początku wiedziałem,że to skończony dupek. Już spokojnie jestem przy tobie – kołysał mnie na lewo i prawo. Siedzieliśmy tak długo aż się nie uspokoiłam -Już okej? - spytał,ja kiwnęłam głową na tak -Chodź zjedźmy na dół coś zjeść – zeszliśmy na dół,chłopaki siedzieli i grali w Fife. Poszliśmy do kuchni. Liam zrobił mi kanapki i nalał soku.

-Mam cię karmić? - zapytał widząc,że bawię się jedzeniem zamiast jeść

-Żartujesz sobie – spojrzałam na niego

-Wcale,że nie – powiedział i przysiadł się wziął kanapkę i zaczął ją przybliżać do mnie -No Nathalie otwórz buzie -patrzyłam na niego z miną WTF?

-No nie bądź taka otwieraj – powiedział

-Liam zlituj się

-O nie nie otwieraj już – ugryzłam bułkę i opadłam obrażona na krzesło.

-Jesteś okropny

-Sama się o to prosisz a teraz kolejny gryz

-Liam – spojrzałam na niego z politowaniem

-A teraz za tatę – kolejny gryz i kolejny aż zjadłam wszystkie kanapki -Jestem z ciebie dumny – powiedział całując mnie w policzek

-I tak jesteś okopmy – wypiłam sok i włożyłam do zmywarki. Poszliśmy do reszty usiadłam między Niallem a Louisem.

-I jak tam Nati? - zapytał Louis

-Źle – powiedziałam smutna podciągnęłam nogo do brzucha i położyłam na kolanach głowę.

-A co się stało?

-Tom rzucił Nathalie – kiedy powiedział to Liam do moich oczy napłynęły łzy. Poczułam,że Horan przytula mnie.

-Nati to był zwykły kretyn

-Kochałam go

-Przecież świat nie kończy się na jednym znajdziesz kiedyś tego prawdziwego chłopaka,który pokocha cię za to jaka jesteś – powiedział Louis uśmiechnęłam się delikatnie do niego.

-Nie płacz już -powiedział Niall

-Nie będę i nie zamierzam przez niego płakać – otarłam łzy

-I to mi się podoba

-Gracie w Fife?

-No -powiedział Malik grając

-Mogę i ja?

-A chcesz? - zapytał Harry

-Chce

-To chodź będziemy grać na spółkę – przesiadłam się do Harrego

-To ja pójdę zamówić pizze

-Dobry pomysł

Graliśmy dość długo. Razem z Harrym wygraliśmy. Dobrze nam szło nie chwaląc się. Jedliśmy pizze popijając colą. Jutro będę musiała to jakoś spalić przecież dbam o formę. Cały czas rozmawialiśmy.

-Jutro będę musiała do niego pojechać- powiedziałam bawiąc się spodniami

-Po co? - zapytał Zayn

-Po ubrania jakie tam mam

-Mogę z tobą pojechać – powiedział Liam

-Będzie mi bardzo miło – uśmiechnęłam się

-Ejj oglądamy jakiś film? - zapytał Louis

-Jaki? - spytałam

-Najlepiej jakiś horror

-O nie ja nie lubię horrorów – powiedziałam

-Nathalie nie peniaj

-Nie to wy sobie oglądajcie a ja pójdę do pokoju – chciałam wstać,ale Louis posadził mnie z powrotem

-To co oglądamy? - Harry poszedł do półki z filmami ja usiadłam obok Liama

-Jak będziesz się bała przytul się do mnie – wyszeptał Payne

-Na pewno skorzystam – wyszeptałam też

-O to jest świetne – zadowolony Harry wsadził płytę do DVD

-Co to? - zapytał Zayn

-Grave Encounters

-Oo słyszałem,że to świetny horror – powiedział Niall wchodząc z popcornem

Zaczęliśmy oglądać. Jak to początek nie był w ogóle straszny,ale później to był jakaś masakra. Ciągle zakrywałam oczy i przytulałam się do Liama. Czekałam tylko na koniec.

-Bu!-krzyknął Tomlinson mało zawału nie dostałam a Niall to nawet popcorn wysypał

-Ty idioto wiesz jak mnie wystraszyłeś! - wzięłam pobliską poduszkę i zaczęłam go bić.

-Żebyście widzieli swoje miny – Louis przewracał się ze śmiechu

-Dobra uciszcie się chce oglądać – powiedział Harry

-I tak ci tego nie daruje – powiedziała do Louisa,powróciliśmy do dalszego oglądania. Na szczęście szybko się skończyło. Poszłam na górę bo byłam zmęczona. Wzięłam szybki prysznic i położyłam się spać. Szybko zasnęłam. 

----------------------------------------------------------------------------------------------

Rozdział 13