Rozdział 15

Miesiąc później :

Dziś ja,Lucy,Liam,Harry,Niall,Zayn i Louis wybieramy się na biwak. Dokładnie to nie wiem gdzie,ale czuję,że będzie fantastycznie. Tydzień temu wyzdrowiałam więc mogę jechać. Spędzimy tam 5 dni. Chłopaki po naszym biwakowaniu wyjeżdżają w trasę koncertową a ja jadę z nimi. Tak bardzo się cieszę. Pewnie myślicie dlaczego? Otóż postanowiłam zostać ich stylistką. Mam nadzieję,że dam radę. Wstałam dość wcześnie i od razu poszłam się ubrać. Pogoda tego dnia dopisywała. Ubrałam się  zrobiłam sobie dwa warkocze i pomalowałam się. Kiedy stwierdziłam,że jestem gotowa wyszłam z łazienki i zeszłam na dół. Chłopaki siedzieli na dole i rozmawiali.

-Dzień dobry – powiedziałam radośnie

-Hej – odpowiedzieli

-Co się tak cieszysz? - zapytał Harry

-Mam dziś wspaniały humor nie wolno mi się cieszyć?

-Oczywiście,że możesz,ale dawno nie widzieliśmy cię takiej uśmiechniętej

-I chcę to właśnie zmienić. Jedliście już? - zapytałam kiedy weszłam do kuchni

-Tak zostawiliśmy dla ciebie – spojrzałam na stół na talerzu leżały cztery naleśniki z nuttelą takie jakie kochałam.

-Skąd wiedzieliście o tym,że kocham naleśniki z nuttelą? - usiadłam

-Harry nam powiedział

-Dziękuje

-Nie ma za co

-Kiedy wyjeżdżamy? - zapytałam jedząc

-Może po południu

-Okej

Kiedy zjadłam pyszne śniadanie i wypiłam sok poszłam na górę spakować się. Z pakowaniem nie ma najmniejszego problemu i za 20 minut byłam gotowa. Postanowiłam zadzwonić do Lucy i zapytać czy daje sobie radę. Wybrałam jej numer i nie czekałam długo aż odbierze.

-Halo? - zapytała

-Hej,Lucy – zaczęłam

-Oo hej Nati

-Spakowana?

-Już prawie kończę a ty?

-Gotowa

-To szybka jesteś – zaśmiała się ja też

-Taa

-Już nie mogę się doczekać

-Uwierz ja też

-Na pewno wszystko jest gotowe?

-Raczej tak więc nie ma się o co bać

-No dobra niech ci będzie,a przy okazji wezmę aparat

-Po co? - zadziwiłam się

-Chce porobić zdjęcia wiesz,że to kocham

-Tak wiem

-A poza tym będę miała pamiątki

-No racja

-Wiesz Nathalie ja muszę kończyć nie chcę się spóźnić

-Nie no okej to widzimy się o 15

-Jasne

-Pa Nati

-Pa

Kiedy zakończyłam rozmowę nie miałam co robić więc wzięłam swoją gitarę do ręki,usiadłam na parapecie i grałam byle co nucąc sobie. Nim się obejrzałam wybiła 15. Wzięłam torbę i zeszłam na dół. Wszyscy już czekali.

-Nie mówcie mi,że jestem ostatnia – powiedziałam schodząc na sam dół

-Jeszcze ja! - krzyknął Niall i zbiegła jak oparzony na dół

-Czyli nie jestem ostatnia

-To co jedziemy? - zapytał Liam

-Jedziemy – wyszliśmy z domu zamknęliśmy go i wsiedliśmy do busa bo w samochodzie byśmy się nie zmieścili. Droga nie zajęła nam aż tak dużo czasu. Szybko znaleźliśmy się na miejscu. Kiedy wysiedliśmy byłam zachwycona. Było tam jezioro,las miejsce na ognisko tak pięknie.

-Wow – tyle zdołałam powiedzieć

-Tu jest cudownie – powiedziała Lucy tuląc się do Malika

-Tak

-Dobra ludzie trzeba się rozpakować a potem wskakujemy do wody – powiedział Liam

-Okej – miałam problemy ze złożeniem namiotu to było serio trudne a zarazem denerwujące.

-Pomogę ci – gdy spojrzałam w górę zobaczyłam Liama

-Serio?

-Tak widzę,że jest ci z tym ciężko

-Nawet nie wiesz jak – razem poszło to szybko -Dziękuje – powiedziałam i uśmiechnęłam się

-Nie ma za co

-To co do wody! - krzyknął Tomlinson i szybko pobiegł do wody reszta pobiegła za nim

-A ty nie idziesz? - zapytał Liam

-Wolę najpierw się przebrać

-To widzimy się na miejscu

-Jasne – wyjęłam z torby strój kąpielowy w który się przebrałam. Wzięłam ręcznik,który rozłożyłam na piasku wygodnie się ułożyłam i zamknęłam oczy.

-Nathalie chodź do nas woda jest cudowna! - krzyknęła Lucy

-Opalam się – po chwili poczułam jak ktoś stoi nade mną a cieknąca woda spada na mnie -Odejdź nie dobry człowieku

-Nie ma tak siostrzyczko wjedziesz tam czy mam cię zanieść

-Próbuj

-Okej – po chwili poczułam,że tracę grunt pod nogami a Harry mnie niósł do wody.

-Nie Harry! - krzyczałam i wierciłam się

-Nie wierć się

-To mnie puść

-Nie

-Harry proszę zrobię wszystko

-Nathalie proszę cię - a po chwili wylądowałam w zimnej wodzie pisnęłam

-Nie nawiedzę cię – mruknęłam

-A ja cię kocham

Kąpaliśmy się ponad dwie godziny,ale było bardzo fajnie. Kiedy zrobiło się chłodno postanowiliśmy zrobić ognisko. Przebraliśmy się w to co przyjechaliśmy i rozpaliliśmy ogień. Piekliśmy kiełbaski,pianki,śmialiśmy się,rozmawialiśmy,śpiewaliśmy.

-Ejj trzeba przenieść patyki – powiedział Louis

-To idź – powiedział Niall

-Sam sobie idź – i wszyscy oprócz mnie kłócili się kto ma iść po patyki. Wkurzona wstałam i poszłam do lasu po te durne patyki. Chodziłam i już nawet dużo zebrałam odwróciłam się i doznałam szoku. Zgubiłam się chyba byłam nawet w środku lasu. Szybko wyjęłam telefon by zadzwonić do kogoś i powiedzieć,że się zgubiłam.

-Kurwa! - krzyknęłam ponieważ nie było zasięgu. Zaczęłam się bać. Chodziłam wszędzie,ale był tylko las i ja. Było już ciemno i zimno a ja w krótkich spodenkach i bluzce na ramiączka. Usiadłam załamana przy drzewie pociągnęłam nogi do brody i zaczęłam płakać.

Oczami Harrego :

Kłóciliśmy się kto ma iść po patyki oczywiście,że ja nie chciałem.

-Ej gdzie jest Nathalie? - zapytałem patrząc,że jej nie ma

-Może jest w namiocie – powiedziała Lucy i poszła

-I co jest? - zapytałem

-Nie

-Boże gdzie ona jest

-Może się zgubiła – powiedział Zayn

-Nawet tak nie mów

-Dobra musimy się rozdzielić i jej szukać Lucy i Zayn zostają tutaj gdyby miała wrócić. Niall,Harry i Louis idźcie w stronę plaży a ja pójdę do lasu – powiedział Liam

-A co jeśli i ty się zgubisz? -zapytała Lucy

-Dam sobie radę no idźcie – i poszliśmy wołaliśmy,ale nigdzie jej nie było. Modliłem się aby nic się jej nie stało bo nie wybaczył bym sobie tego.

Oczami Nathalie 2 godziny później :

Siedziałam już tak długo coraz bardziej się bałam. Strasznie zmarzłam. Boję się,że wrócę,albo będę musiała spędzić tu noc. Usłyszałam,że ktoś idzie strach ogarnął moje ciało jeszcze bardziej szybko stanęłam i wzięłam jakiś kij dla obrony własnej. Kiedy ten ktoś był w zasięgu moich oczy uderzyłam go w brzuch z całej siły.

-Au – zaczęłam uciekać,ale rozpoznałam głos Liama

-Liam?

-Nathalie?

-Boże Liam tak bardzo cię przepraszam – podbiegłam do niego i kucnęłam obok niego -Bardzo cię boli? -miałam wyrzuty sumienia,ale skąd mogłam wiedzieć,że to on

-Masz dużo siły w sobie – pomogłam mu wstać

-Przepraszam nie wiedziałam,że to ty – przytuliłam go

-Nic ci się nie stało?

-Nie tylko zmarzłam

-Załóż moją bluzę – podał mi ubranie

-A ty?

-Ty bardziej zmarzłaś

-Dziękuje – szybko założyłam jego bluzę

-I co cieplej?

-Tak

-To dobrze,wracajmy

-A znasz drogę? -zapytałam z nadzieją w głosie

-Damy radę wyjdziemy obiecuję

-Wierzę ci

Szliśmy i szliśmy jakby ten las w ogóle się nie kończył. Nie miałam już sił byłam zmęczona,głodna i spragniona.

-Nie dam rady Liam – usiadłam na drzewie

-Już niedaleko

-Liam łazimy tak już dobrą godzinę to nie ma sensu

-Wszystko ma sens – usiadł koło mnie i objął mnie ramieniem wtuliłam się w jego klatkę piersiową

-Kłóciliście się to ja poszłam po te patyki,ale nie wiedziałem,że się zgubię

-Nikt tego nie mógł przewidzieć

-Liam patrz – pokazałam mu bo w oddali zauważyłam gaszące się ognisko

-Mówiłem,że znajdziemy drogę – wstaliśmy i ruszyliśmy w dalszą drogę

Oczami Harrego

-Harry uspokój się znajdą się na pewno – uspokajał mnie Niall

-A co jeśli oni już....... - zacząłem obstawiać wszystko nawet te najgorsze scenariusze

-Nie mów tak oni przyjdą – powiedziała Lucy która też wysiadła psychicznie

-Patrzcie! - krzyknął Louis z oddali zauważyłem Liama który przytulał Nathalie. Szybko do nich pobiegłem.

-Boże Nathalie tak się o ciebie martwiłem – przytuliłem ją mocno

-Wiesz jak się bałam?

-Wyobrażam to sobie

-Już myślałam,że mnie nie znajdziecie

-Liam cię odnalazł

-Uderzyłam go

-Czym? - zdziwiłem się

-Kijem,ale to było w obronie własnej nie wiedziałam,że to on

-Ważne,że się odnalazłaś

-Jestem zmęczona chce iść spać

-Idź

Oczami Nathalie :

Przywitałam się z każdym i poszłam spać reszta też.

------------------------------------------------------------------

Rozdział 15