Rozdział 34

Kilka dni później :

Dziś mamy Wigilię. Jestem taka szczęśliwa, że spędzę ten dzień razem z rodziną. Wstałam i przeciągnęłam się wydając dziwny dźwięk. Poszłam do szafy wyjmując jakieś luźne ubrania. Skierowałam się do łazienki gdzie zrobiłam poranną toaletę. Potem przebrałam się i uczesałam. Wyszłam z łazienki i ogarnęłam trochę pokój. Loki niestety cały czas mi w tym nie pomagał. Roznosił moje skarpetki po całym pokoju.

-Loki pomógłbyś a nie przeszkadzał – zaśmiałam się. Posadziłam go na łóżku i dałam gumową marchewkę, którą od razu zaczął gryźć. Uśmiechnęłam się na jego widok i powróciłam do dalszego sprzątania. Po wykonaniu pracy wzięłam pieska i zeszliśmy na dół by coś zjeść. Harrego nie było widać, co oznaczało, że jeszcze śpi. Wsypałam karmę Lokiemu a kiedy szczeniaczek zajadał się ja postanowiłam zrobić naleśniki. Wyjęłam odpowiednie produkty i zabrałam się do pracy. Śniadanie było gotowe po 30 minutach wystarczyło pójść po brata. Pobiegłam na górę i wpadłam bez pukanie do pokoju. Styles oczywiście spał w najlepsze i nawet nie ruszyło go moje wejście. Po cichu wdrapałam się na łóżko chłopaka i zaczęłam skakać i krzyczeć ‘’Harry wstawaj są święta!’’

Po chwili poczułam, że Harry łapie mnie za nogi i ciągnie do siebie, przez, co upadłam na łóżko. Korzystając z okazji zaczął mnie łaskotać. Darłam się i śmiałam aż miałam w oczach łzy.

-Harry przestań! – krzyczałam śmiejąc się.

-To jest twoja kara za to, że mnie obudziłaś – powiedział śmiejąc się.

-Już nie mam siły! – wrzeszczałam.

-Dobra przestanę, bo sąsiedzi pomyślą, że się nad tobą znęcam – rzekł a po chwili poczułam, że żyję.

-Właśnie to robiłeś – odpowiedziałam, wstałam nadal śmiejąc się.

-Postaram się już tego nie robić – uśmiechnął się.

-Przyszłam, bo zrobiłam śniadanie – oznajmiłam powód przyjścia.

-Zaraz zejdę daj mi 5 minut

-Okej czekam na dole – wyszłam z pokoju. Schodząc poprawiłam włosy, bo mi się rozczochrały. Weszłam do pokoju, usiadłam na krześle i zaczęłam jeść. Zaraz dołączył do mnie Harry.

-Dzwonił do ciebie Paul? – zapytał.

-Nie a po co miałby dzwonić?

-To ci nie mówił? Od razu po Sylwestrze nagrywamy teledysk do Night Changes - oznajmił.

-W nowy rok? – zapytałam zdziwiona.

-Niestety

-Ehh no dobra, to chłopaki, kiedy wracają?

-Za trzy dni – oznajmił.

-To cudownie! Stęskniłam się za nimi – ucieszyłam się na myśl, że Liam, Lucy, Niall, Louis i Zayn wracają.

-Dobrze będzie ich znów zobaczyć – uśmiechnął się.

-Zmieniając temat mama mówiła, kiedy mamy przyjechać? -zapytałam wkładając talerzyk i szklankę do zmywarki.

-Chciała żebyśmy przyjechali na 17:00 – powiedział.

-Spoko mamy jeszcze dużo czasu.

-Nom

Poszliśmy do salonu usiedliśmy na kanapie i włączyliśmy telewizor. Oglądaliśmy jakieś filmu i siedzieliśmy tak do 16:00. Kiedy wybiła ta godzina poszliśmy się szykować. Poszłam wziąć prysznic. Nie zajęło mi to długo. Wyszłam z kabiny, owinęłam się ręcznikiem i wyszłam do pokoju by naszykować ubrania. Po przeszukaniu szafy znalazłam idealny strój. Wróciłam do łazienki. Przebrałam się, pomalowałam i uczesałam. Powróciłam do pokoju i wybrałam odpowiednią biżuterię. Założyłam lity, przejrzałam się ostatni raz w lustrze i byłam gotowa. W tym samym momencie zapukał Harry.

-Proszę – powiedziałam i zaraz pojawił się brat.

-Pomożesz mi z krawatem? – zapytał.

-Jasne – podeszłam do niego i poprawiłam mu krawat. Ubrany był w białą koszulę i czarne rurki.

-Dziękuje – uśmiechnął się.

-Proszę – puściłam mu oczko.

-Jedziemy? – zapytał.

-Tak – zeszliśmy na dół, zapakowałam najpotrzebniejsze rzeczy do torebki. Założyłam płaszcz i byłam gotowa. Harry też się ubrał.

-Co zrobimy z Lokim? – zapytałam patrząc na pieska, który się drapał.

-Możemy go zabrać ze sobą – odpowiedział.

-Nie chcę go zostawiać samego, chodź Loki jedziesz z nami – wzięłam szczeniaczka na ręce i wyszliśmy. Wsiedliśmy do samochodu Harrego i ruszyliśmy. Gadaliśmy i zaraz byliśmy u rodziców. Wyszliśmy i poszliśmy do drzwi. Zapukaliśmy a zaraz otworzył nam tata.

-Cześć dzieci wejdźcie

-Cześć tato – powiedzieliśmy i weszliśmy. Zdjęliśmy kurtki. Od razu było czuć zapach karpia.

-Cześć mamo! – krzyknęłam wchodząc do salonu i postawiłam Lokiego na ziemi.

-Oo Nathalie, Harry już jesteście? – zapytała mama wychodząc z kuchni.

-Przed chwilą przyjechaliśmy – rzekł Harry.

-Rozgośćcie się zaraz zaczniemy – dopowiedział tata.

-Nie będzie wam przeszkadzało, że zabrałam ze sobą Loki’ego? – zapytałam.

-Oczywiście, że nie – mama posłała mi szeroki uśmiech.

Po kilku minutach zaczęliśmy uroczystość. Tata, jako głowa rodziny wziął opłatek, rozdał nam i zaczęliśmy składać sobie życzenia. W tle leciały świąteczne piosenki, przez co stworzył się cudowny klimat. Po złożeniu życzeń zasiedliśmy do stołu. Rozmawialiśmy delektując się potrawami, które przygotowała mama. Kiedy nagle usłyszeliśmy dzwonek do drzwi.

-Kto to może być? – zapytał tata.

-Zaraz się przekonamy – mama wstała i poszła do drzwi. Usłyszałam żeński głos a po chwili pojawiła się ona. Nie chciałam jej widzieć, ale przecież było to oczywiste, że przyjedzie.

-Cześć przepraszam za spóźnienie, ale samolot się spóźnił – rzekła zajmując miejsce.

-Szkoda, że w ogóle przyleciał – powiedziałam cicho.

-Coś mówiłaś? – zapytał tata.

-Nie po prostu bardzo się cieszę, że Bella przyleciała – odpowiedziałam z sarkazmem.

-Nathalie…. – zaczęła mama.

-Mamo nic się nie stało – powiedziała Bella.

Nie miałam ochoty siedzieć przy jednym stole z nią, więc wstałam, wzięłam Loki’ego i poszłam na górę. Poszłam do byłego pokoju Harrego. Stały tam różne pudła. Postawiłam pieska na ziemi i podeszłam do kartonów. Kucnęłam przy jednym. Na tyle było napisane moje imię. Otworzyłam je a w nim były moje zabawki z dzieciństwa, jak i zdjęcia. Wyjęłam je i każdemu przyglądałam się bardzo uważnie.

-O tu jesteś – odwróciłam się i zobaczyłam Harrego. Podszedł do mnie i kucnął. –Co oglądasz? – zapytał.

-Zdjęcia z dzieciństwa, ty też na nich jesteś – odpowiedziałam uśmiechając się.

-Naprawdę? Pokarz – podałam mu kilka zdjęć, na których był.

-Na tym zdjęciu wyglądasz słodko – rzekłam pokazując mu jedno ze zdjęć jak był mały i jadł kaszkę.

-Nie sądzę – zaśmiał się.

-Harry, Nathalie zejdźcie na dół chcemy otwierać prezent – powiedział tata wchodząc do pokoju.

-Już idziemy – odpowiedział Harry.

-Czekamy na was – tata wyszedł.

Odłożyłam zdjęcia na miejsca, wzięłam mojego pieska i razem z Harrym zeszliśmy na dół. Usiedliśmy na kanapie.

-To może my zaczniemy – powiedział Harry.

-Dobrze – odpowiedziała mama.

-Mamy dla was prezent – zaczęłam. –Mamy, nadzieje, że będzie się podobał. – Harry podał rodzicom paczkę.

-I jak? – zapytał Harry.

-O boże dzieci dziękujemy wam – rzekła mama. Daliśmy im nasze zdjęcie, które zrobiliśmy w LA i bilety na Florydę.

-Mamy nadzieję, że będziecie się dobrze bawić – odpowiedział Harry.

-Jesteście kochani dziękujemy – rodzice przytulili nas.

Odpakowaliśmy resztę prezentów. Dostałam nowy telefon od Harrego, który był nieziemski. I od rodziców śliczną sukienkę i do tego cudowne buty. U rodziców siedzieliśmy do 21 i postanowiliśmy się zbierać do domu. Ubraliśmy się, wzięliśmy prezenty jak i Lokiego i pożegnaliśmy się z rodzicami. Całą drogę rozmawialiśmy, że po 10 minutach byliśmy na miejscu. Byłam nieźle zmęczona, że od razu poszłam na górę wzięłam prysznic, przebrałam się w piżamę, położyłam się do łóżka i zasnęłam.

-----------------------------------------------

Rozdział 34