Rozdział 41

Obudziłam się czując promienie słońca,które świeciło prosto w oczy. Otworzyłam powieki i od razu sięgnęłam po telefon. Na wyświetlaczu była godzina 10:06. Poleżałam chwilę i wstałam od razu kierując się do łazienki. Wykonałam poranne czynności. Wzięłam prysznic,wysuszyłam ciało,ubrałam się,pomalowałam,rozczesałam włosy i byłam gotowa. Zeszłam na dół i skierowałam się do kuchni. Harrego nie było co oznacza,że jeszcze śpi. Nie chciałam go budzić,niech sobie śpi. Biedaczek dopiero teraz może się porządnie wyspać. Postanowiłam zrobić śniadanie. Włączyłam radio i zajęłam się przygotowaniem jedzenia. Po 10 minutach mogłam już zajadać i tak też zrobiłam. Zostawiłam też dla brata gdyby się obudził. Posprzątałam po sobie i postanowiłam obejrzeć telewizję. Usiadłam na kanapie,włączyłam telewizor i szukałam jakiegoś filmu. Niestety nic ciekawego nie znalazłam więc postanowiłam włączyć kanał muzyczny. I tak też zrobiłam. Wyjęłam telefon i zaczęłam przeglądać sobie wszystkie portale społecznościowe do których miałam konto. Kiedy przeglądałam Instagrama natrafiłam na zdjęcie,które dodał Liam. Były na nim nasze ręce z tatuażem,który zrobiliśmy wczoraj. Uśmiechnęłam się do telefonu. Tak bardzo cieszę się,że Liam jest już ze mną, bo tak strasznie za nim tęskniłam. Siedząc tak i rozmyślając nagle sobie coś przypomniałam. Otóż dziś w Londynie koncert daje Martin Garrix. Jestem jego wielką fanką,niestety nie kupiłam sobie biletu,bo cały czas szukaliśmy Liama i kompletnie o tym zapomniałam. Ale gdyby brunet się jeszcze nie odnalazł i tak bym nie poszła. Zrobiło mi się smutno. Mój idol przeleciał właśnie do Londynu a ja nie mogę iść na jego koncert,ale najważniejsze,że Liam już jest a najwyżej na jego koncert pójdę kiedy indziej. Oglądałam sobie telewizję i stwierdziłam,że chcę mi się pojeździć na deskorolce. Wyłączyłam telewizor i poszłam na górę. Weszłam do pokoju i wyciągnęłam deskorolkę. Nie powiedziałam wam,ale kupiłam sobie nową deskę bo tamta za bardzo przypominała mi złe wspomnienia związane z Tomem. Mój nowy nabytek był naprawdę śliczny,ale wracając wzięłam słuchawki i zeszłam na dół. Napisałam kartkę Harremu,że jadę się przejechać po okolicy i gdzie ma śniadanie. Założyłam buty i wyszłam z domu. Kiedy wyszłam od razu słońce dało we znaki. Uśmiechnęłam się że nie jest zimno tylko słonecznie. Gdy tylko wyszłam z bramy stanęłam na desce,założyłam słuchawki,okulary przeciwsłoneczne,puściłam muzykę i ruszyłam. Jeździłam sobie po parku podziwiając wszystko co mnie otaczało. Byłam tak zauroczona parkiem,że nie zauważyłam,że na kogoś wpadłam. Mało brakowało a już bym leżała na ziemi,ale w ostanie chwili ten ktoś złapał mnie.

-O boże tak bardzo przepraszam zapatrzyłam się – zaczęłam się tłumaczyć.

-Nic się nie stało – niespodziewanie kaptur mojego zbawiciela przed upadkiem spadł z głowy. Kiedy zobaczyłam kto to jest zamarłam. Przede mną stał nie kto inny jak Martin Garrix. Byłam w takim szoku,że nie wiedziałam co powiedzieć.

-To jakiś sen – szepnęłam.

-Proszę tylko nie krzycz,bo zaraz zlecą się tu fanki a tego ani ty ani ja byśmy nie chcieli – powiedział zdenerwowany i szybko założył kaptur.

-Nie,nie zamierzam – jąkałam się.

-Dzięki,zapewne jesteś moją fanką skoro jesteś taka blada,dobrze się czujesz? - zapytał.

-Tak – odpowiedziałam ciągle w szoku.

-Chodź może jednak usiądziemy,żebyś mi tu czasem nie zemdlała – rzekł,chwycił mnie za rękę i poprowadził do pobliskiej ławki. Usiedliśmy a ja ciągle nie wierzyłam w to co się teraz dzieje.

-Nie było to potrzebne czuję się dobrze – powiedziałam.

-Na pewno?

-Tak – pokiwałam głową.

-To dobrze bo naprawdę źle przed chwilą wyglądałaś

-Po prostu nie mogę w to uwierzyć

-To uwierz – uśmiechnął się – To co dzisiaj spotykamy się na koncercie prawda? - zapytał.

-Niestety nie – odpowiedziałam.

-A to czemu?

-Nie zdążyłam kupić biletu

-Na prawdę? Poczekaj – powiedział. Wyjął z bluzy długopis i kartkę,którą nie wiem skąd wziął i zaczął coś na niej pisać. -Jak się nazywasz? - zapytał.

-Nathalie Styles – odpowiedziałam.

-Styles? To ty jesteś siostrą Harrego Stylesa? - zapytał.

-We własnej osobie – powiedziałam lekko się uśmiechając.

-No to cieszę się,że mogę cię poznać – rzekł uśmiechając się.

-Ja też

-Proszę tu masz karteczkę jak będziesz wchodzić powiedz ochroniarzom,że ja ci to dałem a gdyby nie uwierzył zadzwoń to przyjdę zapisałem ci mój numer – powiedział i podał mi biały papierek.

-Dzięki – uśmiechnęłam się do niego.

-Jak chcesz to możesz wziąć jakąś osobę towarzyszącą

-Dobrze

-To co widzimy się o 18? - zapytał wstając.

-Tak

-No to ja muszę już spadać widzimy się wieczorem pa Nathalie

-Pa – powiedziałam i chłopak odszedł. Byłam w takim szoku,że nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Mój idol dał mi swój numer telefonu. Nie mogę w to uwierzyć. Poczułam wibracje telefonu,wyciągnęłam go i na wyświetlaczu pojawił się numer Liama.

-Halo? - zapytałam jąkając się.

-Cześć kotku,wszystko okej? - zapytał.

-Nie wiem – odpowiedziałam ciągle się jąkając się.

-Gdzie jesteś przyjadę do ciebie

-W parku niedaleko domu

-Dobrze czekaj tam na mnie zaraz będę – powiedział i rozłączył się a ja siedziałam i ciągle gapiłam się w jedno i to samo miejsce. Byłam w takim szoku,że tego nie da się opisać. Siedziałam tak 10 minut aż w końcu przybiegł Liam. Nawet tego nie zauważyłam.

-Nathalie? Wszystko okej? - zapytał klękając przede mną.

-Chyba tak – odpowiedziałam patrząc na niego.

-To co się stało? Jesteś strasznie blada

-Przed chwilą wpadłam na Martina Garrixa,dał mi swój numer i zaprosił mnie na swój koncert – powiedziałam.

-Jak to dał ci swój numer? - zapytał,a ja od razu wyczułam u niego zazdrość.

-Normalnie,bo dziś daje koncert tutaj w Londynie a ja nie kupiłam biletu więc dał mi swój numer telefonu żebym do niego zadzwoniła to wejdę na jego koncert rozmieszasz? Będę na jego koncercie – rzekłam szczęśliwa.

-Ale żeby dawał już swój numer?

-Czy ty nie jesteś czasem zazdrosny? - zapytałam unosząc jedną brew do góry.

-Ja? Oczywiście,że nie – zaprzeczył,a przecież było czuć tą zazdrość na kilometr.

-Czyżby? Przecież nie idę tam sama

-To z kim?

-Z tobą głuptasie – powiedziałam cmokając go w usta.

-Ze mną?

-Oczywiście,że tak więc masz być gotowy o 17

-Na pewno chcesz ze mną iść?

-Na pewno

-No dobrze

-I już nie bądź taki zazdrosny – rzekłam.

-Przecież nie jestem zazdrosny

-Jesteś i nie kłóć się bo to widać

-No dobra jestem zazdrosny,ale to przez to,że mam taką idealną dziewczynę – rzekł i przytulił mnie.

-A ja mam idealnego chłopaka – odpowiedziałam wtulając się w jego ciało.

-Bardzo cię kocham

-Ja ciebie też

-To co może wracajmy?

-No dobrze – wstaliśmy,wzięłam deskorolkę i poszliśmy do Liama samochodu. Wsiedliśmy i ruszyliśmy. Na miejscu byliśmy 5 minut później. Gdy weszliśmy do domu było słuchać telewizor co oznaczało,że Harry już wstał. Zdjęliśmy buty i ruszyliśmy do salonu.

-Hej – powiedzieliśmy.

-Ooo hej co już się najeździłaś? - zapytał Harry.

-Można tak powiedzieć – odpowiedziałam uśmiechając się. Opowiedziałam bratu historie,która wydarzyła się kilkanaście minuty temu kiedy usłyszałam dzwonek do drzwi. Harry poszedł otworzyć a zaraz usłyszałam głos rodziców. Zaraz się pojawili w salonie.

-Cześć mała – powiedział tata.

-Hej – podeszłam do niego i przytuliłam go a zaraz później mamę. Rodzice przywitali się z Liamem i zaczęliśmy rozmawiać.

-Aa właśnie kogoś ci przywieźliśmy – powiedziała mama.

-Kogo? - zapytałam.

-Już zaraz – wyszła a zaraz pojawiła się z moim pieskiem.

-Loki! - krzyknęłam szczęśliwa i podbiegłam do mojego pieska. Loki zaczął merdać ogonkiem a kiedy wzięłam go na ręce zaczął mnie lizać. Zaśmiałam się.

-Co tęskniłeś za mną? - zapytałam się śmiejąc. A ten znów mnie polizał. Usiadłam z psiakiem na kanapie i bawiłam się z nim jednocześnie rozmawiając z rodzicami. Pogadaliśmy tak do 15 i rodzice musieli już wracać pożegnaliśmy się i rodzice pojechali.

-A może pokaże ci piosenkę? - zapytałam.

-Właśnie miałem o to zapytać – zaśmialiśmy się i poszliśmy do pokoju muzycznego. Liam usiadł przy fortepianie a ja z teczki wyjęłam piosenkę.

-Proszę – powiedziałam podając mu kartkę. Patrzyłam na niego uważnie -I co? - zapytałam.

-Wow nie wiem co powiedzieć

-Najlepiej prosto z mostu – patrzyłam na niego.

-Jest naprawdę świetna,nie wiedziałem,że piszesz takie świetne utwory.

-Cieszę się,że ci się podoba – uśmiechnęłam się.

-Uważam,że ta piosenka wszystkim się spodoba – powiedział uśmiechając się.

-Tak myślisz?

-Ja to wiem – uśmiechnęliśmy się. Próbowaliśmy tworzyć jakąś idealną melodię i powoli zaczęło nam to wychodzić. Liam o 16 pojechał do domu przygotować się do koncertu to samo poszłam zrobić i ja. Wzięłam prysznic,ubrałam się,rozczesałam włosy,pomalowałam się i byłam gotowa. Sprawdziłam czas. Miałam jeszcze 15 minut do przyjazdu Liama więc postanowiłam zadzwonić do Lucy,bo dawno z nią nie rozmawiałam. Wybrałam jej numer i po trzech sygnałach odebrała.

-Halo? - usłyszałam jej głos.

-Hej kochana – powiedziałam.

-Ooo Nati cześć tak się cieszę,że dzwonisz już myślałam,że o mnie zapomniałaś – rzekła.

-O tobie? Nigdy – zaśmiałyśmy się -Opowiadaj co u ciebie,jak kurs?

-Ohh tak się ciesze,że tu przyjechałam tak dużo się już nauczyłam,ale już chcę wrócić bo się za wami stęskniłam.

-My za tobą też

-Słyszałam od Zayna,że odnalazł się Liam – powiedziała.

-Tak dzięki Bogu się odnalazł.

-Tak bardzo się cieszę

-Uwierz ja też

-A teraz opowiadaj co u ciebie? - zapytała. Opowiedziałam jej wszystko w skrócie bo dużo tego było -Wow masz numer Martina Garrixa? - zapytała zdziwiona.

-Tak – powiedziałam podekscytowana.

-Pewnie Liam jest zazdrosny?

-A żebyś wiedziała – zaśmiałyśmy się.

-Jak to chłopaki

-Ooo tak

-Dobra kochana ja już spadam

-Okej zadzwonię jeszcze

-Mam taką nadzieję – zaśmiała się.

-No dobra paaa tęsknie

-Ja też pozdrów resztę paa

-Dobrze paa – rozłączyłam się i akurat zadzwonił dzwonek do drzwi. Zbiegłam na dół,pożegnałam się z bratem i poszłam otworzyć drzwi. W nich stał oczywiście Liam.

-Gotowa? - zapytał.

-Jasne – uśmiechnęłam się.

-To co idziemy?

-Idziemy – wziął mnie za rękę,poszliśmy do Liama samochodu,wsiedliśmy i ruszyliśmy. Po 20 minutach byliśmy już pod areną. Oczywiście zaraz przyszedł Liama prywatny ochroniarz i poprowadził nas do wejścia. Zadzwoniłam do Martina i po 5 minutach przyszedł.

-Cześć cieszę się,że jesteście – powiedział witając się.

-My też – uśmiechnęłam się.

-A tak właściwie to jestem Martin – powiedział witając się z Liamem.

-Liam – podali sobie ręce.

-To co chodźcie zaprowadzę was – rzekł.

-Chodźmy – kiedy szliśmy Liam wziął mnie za rękę a później objął ramieniem. W duchu śmiałam się z tych jego scen zazdrości,ale to było słodkie. Martin zaprowadził nas na miejsce dla Vip-ów. Oczywiście tylko my tu mieliśmy miejsce bo skoro Liam jest sławny nie mogliśmy stać zresztą ludzi,bo najzwyczajniej w świecie pozabijali by nas. Czekaliśmy trochę gdy wszyscy się zebrali koncert się zaczął. Bawiłam się świetnie. Skakałam,śpiewałam,tańczyłam. Razem z Liamem bawiłam się świetnie,on chyba też się dobrze bawił. Całość skończyła się o 23:00. Nie powiem byłam nieźle zmęczona,ale za to bawiłam się znakomicie. Pożegnaliśmy się z Martinem i wyszliśmy. Zajęliśmy miejsca w Liama samochodzie i ruszyliśmy.

-Jak się bawiłeś? - zapytałam.

-Dobrze,a ty?

-Cudownie

-To dobrze – powiedział uśmiechając się delikatnie. Kiedy dojechaliśmy Liam zatrzymał się przy moim domu.

-To co ja już idę – rzekłam rozpinając pasy.

-Poczekaj chwilę – powiedział.

-Co się stało? - nie odpowiedział tylko mnie pocałował. Zdziwiłam się,ale później zaczęłam pogłębiać pocałunek. Trwało to dotąd aż skończyło nam się powietrze. Pieprzony tlen.

-Co to było? - zapytałam śmiejąc się.

-Po prostu cię kocham – powiedział.

-Ja ciebie też miśku,ale muszę już uciekać – odpowiedziałam.

-Dobrze,do jutra mam nadzieję

-Na pewno,paa kotek – rzekłam i cmoknęłam go w usta.

-Paa księżniczko – wyszłam z samochodu poczekałam,aż odjedzie a kiedy już go nie widziałam weszłam do domu. Harry siedział w salonie i oglądał telewizję.

-Ooo cześć mała – rzekł Harry.

-Hej – odpowiedziałam.

-I jak było? - zapytał.

-Cudownie świetnie się bawiłam,ale lecę już spać,bo padam.

-Jasne leć pogadamy jutro

-Dobra

-Dobranoc

-Dobranoc mała – Harry zawsze tak na mnie mówił. Poszłam do swojego pokoju gdzie w swoim kojcu spał już Loki. Poszłam do łazienki wzięłam prysznic,przebrałam się w piżamę,położyłam się do łóżka i szybko zasnęłam.
-----------------------------
Rozdział 41